De sluier van Gaia


van de andere kant gezien
is waarheid illusie
en ja nee of misschien

tussen liefde en ruzie
ligt een leeg land, louter
zee, strand en woestijn

de schepen zeilen er
op jouw adem
in het licht van jouw ogen

niemand daar vademt jou
mijn vader is hun conclusie
ze doden in zijn naam

zijn woede was hun onweer
hun wereld is nu woest
en ledig

maar onder een rode maan
kus ik je
en daar komt de zon weer