clair-obscur

er vallen gaten in mijn stilte, liefste
dankzij jou worden mijn woorden 
bevrijd uit de stenige kilte van dit graf 
deze gesloten mond 

want met elke slag van je zachte hamer
en beitel breek je het bleke marmer
van mijn zwijgzaamheid nog verder af

tot op de grond 

en dan is het af, dit gedicht
gehouwen uit wit papier
en door elke lettervormige kier
schijnt het donker wonder 
van jouw levengevend licht