Sardanapalus

het gebouw van mijn verbeelding
is van grauw karton en
verborgen voor kanonnen
(bolle ogen van bevreemding)

beschermt deze bunker de beelden
van gehunker, een hol verlangen
ad nauseam waggelt het door gangen
als in musea de verveelden

starend naar schilderijen
waarmee wanden zijn volgehangen
en waarop naakten neuken

of taferelen van slachtpartijen
dáárvoor drommen ze pas in rijen
de dommen, hun handen jeuken